تولید پلیمرها و البته فایبرگلاس، همانند بوجود آمدن انقلاب بزرگی در صنایع تولیدی سطح جهان محسوب میشد. بطوریکه در مدت زمان کوتاهی، بسیاری از شرکتهای تولیدی جهان به ساخت عناصر و تجهیزات مختلف صنعتی از جنس فایبرگلس روی آوردند. نکتهی باورنکردنی در رابطه با فایبرگلاس اینست که تقریباَ تمامی مزایایی که به ذهن یک صنعتگر میرسد، در این متریال محبوب نهفته دارد. یعنی از استحکام ضربهای، فشاری، انعطاف و وزن مناسب گرفتــــــــــــــه تــــــــــــــــــا فرم و رنگ پذیری و تحمل سیالات اسیدی، شیمیایی و ایستادگی در مقابل تغییرات مداوم هوایی!.
بسیاری از صنایع هنگام تصمیم گیری در زمینه انتخاب مواد اولیه برای ساخت و تولید محصولات شرکت خود، بایستی ماده های اولیه رایج و مرسومی نظیر: fiberglass، پلی اتیلن، پی وی سی و.. را بر اساس خواص، انواع، میزان مقاومت، کیفیت، شکل ساختاری و… بررسی نمایند. در این مطلب سعی داریم ماده ای خام به نام فایبرگلاس را تعریف و آن را در همه ابعاد از جمله: مواد تشکیل دهنده و ویژگی ها و… بررسی نماییم. همچنین کاربرد و کارایی آنها را در صنایع گستردهی روز جهان، مورد ارزیابی قرار دهیم. با ما همراه باشید.
ماهیت فایبرگلاس
برای آن که بدانیم فایبرگلس چیست و چگونه تولید شده است، باید با ماهیت و ماده های به کاررفته در آن ها آشنا شد. درواقع در صنعت، یکی از غالب ترین مواد اولیه پلیمری که مورد استفاده قرار می گیرد، فایبرگلاس یا الیاف شیشه است. بهعبارتی اگر بخواهیم این متریال را به صورت کوتاه تعریف کنیم، می توان گفت:
فایبرگلاس نوعی پلاستیک تقویت شده با الیاف شیشه است. آن ها ماده ای هستند که از الیاف بسیار ظریف شیشه و سایر ماده های دیگر ساخته شده اند و معمولا fiberglass ها به الیاف شیشه نیز معروف می باشند. مسئله ای که بیانگر استفاده از ماده اولیه یکسان است. متریالهای فایبر گلس با استحکام ضربه ای و ماندگاری بینظیر خود، همواره در نقش بدنهی محکم تجهیزات صنعتی ظاهر میشوند.
آن ها ماده ای محبوب و رایج هستند که در طول تاریخ در جنبه های مختلف، ارزش و اهمیت خود را ثابت کرده اند. درحقیقت، فایبرگلاسها با موفقیت در آزمون زمان و به بهترین وجه ممکن، با نیازهای صنایع مطابقت داشته اند. موفقیت و محبوبیتی که مسلما نشان از ماده ای با کارایی بالا و مقاوم می دهد. البته فارغ از الیاف شیشه ای، فایبرگلاس ها بخشی از ویژگیهای گستردهی خود را نیز مرهون استفاده از رزین های متنوع میدانند. خواص منحصر به فرد این ماده، آنها را برای طیف گسترده ای از صنایع و کاربرد ها مثمرثمر نموده است. بخصوص که فرم پذیر و سبک وزن بوده و در بسیاری از چهات، مقرون به صرفه تر از:
- بتن و
- فلز
می باشند.
تاریخچه فایبرگلاس
الیاف شیشه یا همان فایبرگلاس توسط (Rene Ferchault de Reaumur) اختراع شد. آغاز کاربرد و بهره برداری از آن ها مربوط ه پایان قرن هجدهم است. چرا که تا سال 1935 مزایا و مشخصات آن بطور جدی دیده نشده بود!!. اما تحول صنعتی این ماده زمانی آغاز شد که در ساختار آنها توسط محققان، تجدید نظرهایی صورت گرفت. چنانکه به همراه سایر رزین ها و افزودنی ها تقویت شدند. از اینجا بود که فایبرگلس در سراسر جهان و در بین صنایع مختلف، موردتوجه و محبوبیت قرار گرفت. جالب است بدانید که:
نخستین بار، بهموجب تغییر و دگرگونی ساختار و مواد افزودنی، فایبرگلاس در صنعت هوانوردی مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاظر، محصولات بی شمار و متعددی از فایبرگلس تولید شده است. اجسام، اشیاء و تجهیزاتی که از آنها در زندگی روزمره و نیازهای هرروزهی صنایع متنوع، استفاده می شود.
استفاده از این ماده در ساخت بدنه چربی گیر فایبرگلاس، یکی از مهمترین کاربردهای این ماده بشمار میرود.
ترکیبات فایبرگلاس
همانطور که قبلاَ نیز ذکر شد، فایبرگلاس ها از الیاف شیشه شکل گرفته اند و با افزودن رزین ها و سایر ماده های خام به مواد اولیه، شرایط خلق ماده ای قویتر و سر سختتر، میسر شده است. برخی از رزین های مهم و پایه های اصلی تشکیل دهندهی این ماده شامل:
- رزین اپوکسی،
- وینیل استر،
- شتاب دهنده کبالت و سرب،
- تیتان،
- اروزیل،
- کربنات کلسیم،
- رزین های پلی استری ارتوفتالیک و ایزوفتالیک،
- هاردنر اپوکسی و…
می باشد. درادامه به بیان و تعریف برخی از مواد اولیه و مشخصات شیمیایی فایبرگلس خواهیم پرداخت. ضمن اینکه به اهمیت و دلایل استفاده از آنها در fiberglass نیز اشاره خواهد شد. برای تولید فایبرگلاس، انتخاب مناسب میان رزین ها و سایر ماده های خام بر استحکام، عمر و ماندگاری، مقاومت و هزینه های آن تاثیر می گذارد. بطوریکه با استفاده از هریک از رزینها، تفاوتهای خاصی میان محصولات تولیدی (از ماده نهایی)، بوجود خواهد آمد. بهره گیری از دوز مناسب تمامی این رزینها نیز در برتری یابی خواص و ویژگی های فایبرگلاس (نسبت به بسیاری از مادهها)، کاملاَ خودنمایی خواهد کرد.
رزین اپوکسی
این رزین حاصل دو قسمت ترکیبی مختلف:
- «اپوکسی» و
- «هاردنر»
می باشد. پس از آمیخته شدن این دو عنصر و طی فرآیندها و واکنش های شیمیایی، رزین اپوکسی تولید میشود. ماده ای که شدیداَ پر کاربرد، قوی و با دوام در برابر ساییدگی است. رزینهای اپوکسی به منظور کنترل خوردگی و مقاومت در برابر مواد شیمیایی، حلال ها و.. در فایبرگلاس استفاده می شوند. البته این نوع رزین ها در صنعت با خاصیت چسبندگی شناخته می شوند. چنانکه مهم ترین خواص و عامل تفاوت این ماده با سایر رزینها، همین عامل چسبندگی قدرتمند می باشد. بایستی اشاره داشت که این ماده، دارای طیف گسترده ای از مادههای انشعاب یافته و زیرمجموعه ای است. انواع این مدل رزینها از قبیل:
- پرایمر اپوکسی،
- بتونه اپوکسی،
- رزینهای اپوکسی تزریقی
و…، همه و همه در تقویت و یا بهبود سازی کامپوزیتهای FRP به کرات مورد استفاده قرار میگیرند.
مواد رزین وینیل استر
رزین وینیل استر، نتیجه استری کردن دو ماده:
- اسید متاکریلیک و
- رزینهای اپوکسی
می باشد که محصول فرآوری شده در مونومر استایرن حل می گردد. با این وجود چنین دستاوردی، دارای مزایا و ویژگی های عالی و برگرفته از پلی استر غیر اشباع و رزین اپوکسی می باشد که فواید آن عبارت است از:
- مقاومت عالی در برابر خوردگی
- دوام در مقابل اکثر مواد شیمیایی اسیدی و قلیایی،
- استحکام بدنه ای قابل توجه و
- خواص مکانیکی منحصر به فرد برای مقابله با دماها و تغییرات محیطی متنوع.
مجموعاَ میتوان گفت که اضافه سازی این ترکیبات به فایبرگلاس، عملکرد برتر و بینقصی را به ارمغان میآورد.
رزینهای پلی استر در فایبرگلاس ( اورتوفتالیک)
اورتوفتالیک، متداول ترین نوع پلی استر بوده که به صورت عمومی در ترکیبات مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع رزین در فرآیند های مختلفی نظیر:
- لایه چینی کامپوزیت،
- صنایع دریایی،
- ساخت قایق و بدنهی مقاوم وان ها،
- تولید ماده صنعتی فایبرگلس،
- ساخت سنگ های مصنوعی و
- لوله فایبرگلاس (و یا جنس های پلیمری و ترکیبی دیگر)،
به کار می رود.
رزین پلی استر (ایزوفتالیک)
تفاوت رزین های پلی استر با نوع اورتوفتالیک به دو مولفهی موثر:
- استحکام مکانیکی و
- مقاومت شیمیایی بالاتر
این ماده مربوط می شود. بطور کلی، کاربرد های هر دو نوع رزین اورتوفتالیک و ایزوفتالیک تقریبا یکسان است. ولی درحقیقت تنها در کاربرد هایی که نیاز به خواص بالاتر و مهندسی تر باشد، از نوع ایزوفتالیک استفاده می شود.
هاردنر اپوکسی
معنای لغوی هاردنر، سخت کننده می باشد. بنابراین با چنین آگاهی پیش زمینهای همانطور که از نامش پیداست، بر روی سطوح، سختی و اصطکاک ایجاد می کند. اما مواد تشکیل دهنده ی آن چیست؟!. هاردنر از ترکیبات شیمیایی مختلفی تشکیل شده است؛ که معمولا از اصلی ترین و عمده ترین عناصر تشکیل دهندهی این ماده میتوان از:
- آلیفاتیک،
- سیلکو آلیتفاتیک و
یا هیدرو کربن نام برد. گرچه که عناصر دیگری نیز گاهاَ در ساخت آنها به مقدار کمتر استفاده میگردد. هاردنرها غالباَ به صورت پلی آمین، پلی آمید، انیدرید و فنل آمین در دسترس هستند. در رابطه با کاربرد این ماده میتوان اشاره داشت که:
اپوکسی های هاردنر غالباَ برای موارد مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که نیاز به سخت شدن، ترمیم شوندگی و افزایش مقاومت داشته باشند. بههمین دلیل هاردنرها در تهیه رزین ها از جمله: رزین اپوکسی و البته تولید فایبرگلاس مقاوم، نقشی غیرقابل انکار دارند.
نقش تیتان در ساخت فایبرگلاس
تیتان یا همان تیتانیوم، نهمین عنصر فراوان در پوسته زمین و چهارمین عنصر فلز است. آنها به ویژگی هایی همچون:
- چگالی کم و
- استحکام بسیار بالا
شناخته می شوند و دارای بالا ترین نسبت وزن به استحکام، نسبت به هر فلز ساختاری است. شایع ترین ترکیب آن، دی اکسید تیتانیوم است که در تهیه رنگدانه های سفید استفاده می گردد. اغلب آن ها با فلزات دیگری همچون آهن، مولیبدن و.. ترکیب خواهند شد و با افزایش خواص و مزایا در صنایع پراهمیتی نظیر:
- صنعت هوافضا،
- دستگاه های پزشکی،
- موتور های جت،
- کاربرد ها و تولیدات نظامی و…
بکار گرفته می شوند.
اروزیل
اروزیل، با نام علمی «Fumed Silica» دارای درصد بالایی از سیلیس با رنگ سفید می باشد. این مادهی پر حجم و سبک، بر اصل استفاده از ماده سیلیکا استوار می باشد و با ریخته شدن در داخل مواد دیگر، به آن مواد (از جمله فایبرگلاس ها)، خواص ویسکوز شدن می بخشد. بهمنظور افزایش خواص چسبندگی و افزایش غلظت مواد، اروزیل ها در صنایعی از جمله:
- صنعت تولید فایبرگلاس،
- روان کننده های بتن (که نیاز به خاصیت چسبندگی دارند)،
- رزین
- تولید سرامیک و..
کاربرد ویژه ای دارند.
کربنات کلسیم
کلسیم کربنات ها یک ترکیب معدنی می باشند که معمولا برخی از صنعتگران آنها را به نام های:
- کلسیت و
- نمک کلسیم اسید کربنیک
نیز می شناسند. کربنات کلسیم، یک ترکیب غیر آلی شیمیایی با فرمول ساختاری ((CaCO3)) است. بطورکلی ما می توانیم از آن ها به عنوان ماده ای غیر سمی و مقاوم کننده در انواع صنایع کاغذ سازی و تولید رنگدانه ها و یا تولید فایبرگلاس استفاده نماییم.
شتاب دهنده کبالت
کبالت، شتاب دهنده واکنش پلیمری است. هنگامی که کبالت ها با رزین ترکیب می گردند، باعث تسریع شدن واکنش پلیمری می شوند. درنتیجه جزء جدا ناپذیری از رزین ها بشمار می روند. صنعت فایبرگلاس نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بطوریکه استفاده از کبالتها، سبب سرعت بخشیدن به فرآیند تولید fiberglass می شود.
رزین های ممتاز و افزودنی های مقاوم در برابر خوردگی، محیط های شیمیایی، پوسیدگی، فرسودگی و.. که در فوق اشاره شده است، موجب ایجاد شدن متریالی:
- سبک،
- بسیار قوی،
- با دوام،
- ماندگار (طول عمر طولانی بیش از 50 سال)،
- مقاومدر برابر تنش ها و…
شده است که امروزه به نام فایبرگلاس شناخته می شود. عمدهی بهره وری از کبالت ها، مربوط به کاربرد هایی با ضرورت مقاومت بالا، سازگاری چشمگیر، ایستادگی دمایی و… می باشد.
فایبرگلاس چگونه ساخته می شود؟
آن ها، با استفاده از روش ها و تکنیک های متمایز و ویژه ای از جمله:
- اتو کلاو،
- رشته پیچی،
- نفوذ در خلاء
- و روش RTM
تولید می شوند که تمامی این شیوه ها، دارای استانداردهای مختلف بین المللی هستند. بعنوان مثال، در روش رشته پیچی که از طریق چرخاندن الیاف شیشه به سرانجام می رسد، فایبرگلاس ها ها به شکل:
- لوله ای یا
- فرم استوانه ای
تولید می شوند. ضمناَ بخاطر داشته باشید که:
برای ساخت فایبرگلاس هایی با وزن سبک، مقاومت بالا و مقرون به صرفه از روش نفوذ در خلاء استفاده می شود. در شیوهی نفوذ در خلأ، fiberglass ها با به کار گیری الیاف خشک و قالب تولید می شوند. چنانکه ابتدا الیاف در قالب قرار می گیرد. پس از آن با عایق بندی اطراف قالب و خارجکردن هوای درون آن، خلاء در قالب ایجاد میگردد.
بر خلاف روش RTM که رزین ها تزریق می شوند، در روش نفوذ در خلأ، مواد اولیه رزینی از طریق سوراخ هایی وارد قالب می شوند. روش RTM، شیوه ارجح برای تولید فایبرگلاسها است. البته در شیوه تولید آر تی ام، همانند روش نفوذ در خلاء، برای تولید فایبرگلاسها به قالب نیاز است. یعنی مواد اولیه خشک (ترکیبات فایبرگلاس) درون قالب ریخته شده و به صورت دستی آن ها را منظم می نمایند. و پس از آن با تزریق رزین، فضای قالب را به صورت کامل پوشش می دهند. این روش امکان تولید فایبرگلاس با کیفیت بالا و مقاوم را فراهم کرده است.
خواص فایبرگلاس (الیاف شیشه)
فایبرگلاس نسبت به فیبر کربن انعطاف پذیر و ارزان تر است. همچنین وجه تمایز فایبرگلسها این است که از بسیاری از فلزات قوی تر می باشند. این ماده به دلیل وزن سبک و انعطاف پذیری بالایی که دارد، امکان قالب ریزی به اشکال مختلف را فراهم می نماید. امروزه از فایبرگلس های تقویت شده در ساخت تعدادی از محصولات همچون:
- خودروها
- استخرهای آماده (پیش ساخته)
- قطعات هواپیما ها،
- مخزن های ذخیره سازی فایبرگلاس و کاموزیت و…
استفاده می شود. آنها به دلیل مجموعهای از خواص، محبوب ترین پلیمر تقویت کننده به شمار میآیند و شکنندگی کمتری دارند. گرچه مثلاَ در ساخت سپتیک تانک ها، استفاده از متریال بدنه پلی اتیلن مقرون بصرفهتر و پرطرفدارتر است. زیرا خواص و کیفیات نسبتاَ مشابهی با فایبرگلس دارند؛ البته با قیمتی ارزانتر.
ویژگی های الکتریکی fiberglass
شایان ذکر است که فایبرگلاس با ضخامت کم، از عایق الکتریکی خوبی برخوردار می باشد. مهمترین ویژگیهای الکتریکی این ماده به شرح ذیل خواهد بود:
- نسوز بودن ( غیرقابل احتراق):
از آنجا که فایبرگلاسها یک ماده مقاوم هستند، به طور طبیعی غیر قابل اشتعال نیز می باشند. این ویژگی سبب محبوبیت آن ها شده است. چراکه در معرض گرما، حرارت، آتش و…، کاملاَ مقاوم بوده و موجب جلوگیری از انتشار و گستردگی آتش سوزی می شوند.
- ثبات ابعادی:
فایبرگلاس نسبت به تغییر دما و رطوبت حساس نیست. ضریب انبساط حرارتی آن ها کم است و ضریب انبساط خطی نسبتا پایینی دارند.
- سازگاری با مواد شیمیایی:
ماده مورد نظر می تواند قابلیت های خاصی از جمله «مقاومت در برابر مواد شیمیایی» داشته باشد. ازهمین رو در بسیاری از کاربرد ها همانند: مخزن های نگهداری (برای ذخیره سازی مایعات شیمیایی) استفاده میگردند.
- رسانایی گرما:
کم بودن رسانایی حرارتی فایبرگلس، موجب تبدیل آن به یک ماده بسیار کاربردی در صنعت ساختمان شده است.
- ماندگاری و عدم پوسیدگی:
متریال فایبرگلاس پوسیده نمی شود و در برابر جوندگان و حشرات بی تاثیر باقی می ماند. همین مورد باعث یکپارچگی سازه و طول عمر سازههایی میشود که با استفاده از این ماده ساخته شدهاست.
- نفوذپذیری دیالکتریک:
این ویژگی راه را برای تولید پنجره های الکترومغناطیس از این متریال، هموار و مناسب نموده است.
نکته: فایبر گلاسها دارای قدرت مکانیکی بالایی نیز هستند. ضمن اینکه بلحاظ مکانیکی، مزایای به مراتب بیشتری را در قیاس با فولاد دارا می باشند.
تفاوت فایبرگلس با پلاستیک
فایبرگلاس از نوع مواد غیرآلی است. در صورتی که پلاستیک از نوع مواد آلی می باشد. فایبرگلاسها به یک ماده پلاستیکی تقویت شده اطلاق می شوند که از:
- الیاف شیشه ای و
- سایر رزین ها،
تشکیل شده اند. در مقابل پلاستیک ماده ای مصنوعی است که از طیف وسیعی از پلیمر های آلی تشکیل شده است. همچنین فایبرگلاسها یک ترکیب معدنی محسوب می شوند. ولی پلاستیکها یک ترکیب آلی هستند. باتوجه به همین مزایای عنوان شده، قیمت این ماده در قیاس با پلاستیکهای ساده و کامپکت، بیشتر است.
کاربردهای صنعتی فایبرگلاس
هنگامی که مصالح و ماده های اولیه قدیمی همچون:
- چوب،
- بتن،
- آهن،
- آجر،
و… در ساخت بدنه یا پیکرهی برخی از محصولات حساس، نتوانستند مشکلات طراحی و تولید آن ها را حل نمایند، استفاده از متریال های پلیمری در تولید، در دستور کار قرار گرفت. جامع ترین، با کیفیت و مقاوم ترین مادهی پلیمری برای بدنه تجهیزات، فایبرگلاس می باشد. ماده ای که نه تنها ضد زنگ است. بلکه دارای ایستادگی ویژه ای نیز در امر عدم واکنشدهی شیمیایی و مقابله با سیالات اسیدیته می باشد. بدین سان، آن ها به عنوان یک ماده مقاوم، مدرن و تولید شده از رزین ها و الیاف پایدار و همراه با مزیت های بی نظیر، مشکلات بسیاری از صنایع و کارخانه های تولیدی را در زمینه های مختلف برطرف نمودند.
صنعت خودرو سازی
سبک بودن این ماده، آن را به یک متریال برتر در صنعت خودرو سازی تبدیل کرده است. به همین علت خودرو های با بدنه فایبرگلاس، با کیفیت بالایی تولید شده اند. در صنعت خودرو سازی، انواع مواد تقویت شده و با دوامی نظیر فایبرگلس ها، به علت سبکی و استحکام، کاربرد فراوانی در تولید اجزا و قطعات خودرو ها دارند. از جملهی قطعات خودرویی ساخته شده از fiberglass میتوان به مواردی نظیر:
- صفحات جلویی و گاهاَ داشبوردها،
- ستونهای تزئینی کناری و انتهایی و
- درهای خودرو
اشاره داشت.
نکته: در صنعت خودرو سازی و ساختمان سازی، از فایبرگلاسهایی با ماهیت های متفاوت استفاده می شود. بنابراین با شنیدن نام این ماده، صرفاَ به فکر ویژگیهای کاملاَ یکسان نباشید!.
استفاده از فایبرگلس در ساختمان سازی
صنعت ساختمان سازی همواره علاقه مند استفاده از امکانات و فناوری های جدید بوده است. مهم ترین هدف در این صنعت، پیدا کردن جایگزین مناسب برای آهن و چوب میباشد. فایبرگلاس یا کامپوزیت پلیمری، به دلیل محکم و سبک بودن یکی از بهترین گزینه های پیش رو برای تولید برخی از مصالح و تجهیزات ساختمان سازی است. بخصوص قطعات نمای کامپوزیتی و همچنین پنجره های grp.
البته کاربرد فایبر گلاس در صنعت ساختمان سازی محدود به خارج ساختمان نیست. بلکه در طراحی داخلی نیز مورد استفاده قرار می گیرند؛ که به عنوان مثال در ساخت سقف و پنل های خارجی، کاربرد ویژه ای دارند. متریالی که یک عایق بسیار موثر با خاصیت ضد آب، ضداکسایش و با طول عمر زیاد محسوب میشود.
سایر کاربردهای صنعتی فایبرگلاس
- صنعت دریایی:
دوام واستحکام فایبرگلاس از دلایل مهمی است که آن را به ماده غالب در ساخت بخش هایی از:
- قایق ها و لنج ها
- و کشتی ها،
تبدیل کرده است. یکی از مهم ترین دلایل استفاده از این ماده در صنعت دریایی، اینست که می توان آن را به قالب ها، رنگها و اشکال مختلفی در آورد. این امر، کار با فایبرگلس و تولید محصولات مورد نیاز از آن را بسیار آسان و با سرعت ساخت زیادی همراه می کند.
- صنعت برق:
فایبرگلاسها یکی از متداول ترین نمونه هایی هستند که برای عایق کاری تجهیزات الکتریکی مورد استفاده قرار میگیرند. این متریالها همچنین در ساخت تابلوهای برق، ترانسفورماتور ها ، قطعات رایانه و… نیز کارایی قابل توجهی دارند.
- صنعت هوا و فضا:
ماده مورد استفاده در صنعت هواپیما و هوا فضا، باید پایدار، منعطف و سبک باشد. از فایبرگلاس اغلب در ساخت:
- کف و صندلی هواپیما،
- عناصر مکمل و زینتی هواپیماهای مسافربری
- بدنه جنگنده های رادار گریز
- و پره های هلی کوپترهای امدادی و جنگی،
بهره گرفته می شود.
برج های خنک کننده فایبرگلاس
برج های خنک کننده یکی از تجهیزات صنعتی مهم و پراستفاده در:
- واحدهای صنعتی نیمه سنگین و کارخانه های بزرگ،
- صنایع شیمیایی و نیروگاه ها،
- صنعت تولید دارو،
- پتروشیمی،
- پالایشگاه های نفت، گاز و پالایش بنزین و…
می باشد که به علت مسائلی همچون ایمنی، عدم انفجار، عدم زنگ زدگی، خوردگی و فرسودگی و..، بدنه آن ها از فایبرگلاس ساخته میشود. درحقیقت مزایای شگفت انگیز و عالی فایبرگلاسها تمامی سازندگان را قانع نموده تا بیش از 80% تولیدات سراسر جهان در امر ساخت کولینگ تاورها را به بدنه های fiberglass اختصاص دهند.
مخزن های فایبرگلاس
از انواع مخزن فایبرگلاس بمنظور:
- رفع معظلات نگهداری باکیفیت آب شرب،
- ذخیره سازی کود های کشاورزی،
- نگهداری مواد و مایعات شیمیایی،
- نگهداری سیالات اسیدی و…
استفاده می شود. مقاومت بالای اسیدی فایبرگلس سبب شده تا از آنها بطور گسترده ای در ساخت و تولید بدنه و اجزای مخزن های ذخیره سازی بهره گرفته شود. شایان توجه است که مخزن های فایبرگلاسی از عمر طولانی و مطابقت با ماده و محتویات نگهداری شده شما (حفظ کیفیت سیالات)، برخوردار هستند. ضمن اینکه بهره مندی از مخزن های تولیدشده از این ماده، اجازه نفوذ عوامل خارجی به درون مخزن و تغییر ماهیت محتواها را نخواهد داد. مزایای مفید این مخزنها که پیشتر نیز به آن اشاره شد، عبارتست از:
- عدم خوردگی،
- زنگ زدگی،
- عدم نشت محتویات به بیرون،
- هزینه کم،
- دوام،
- سازش و سازگاری با مکان و موقعیت های گوناگون.
سپتیک تانک فایبرگلاس
در پایان، علاوه بر استفاده در ساخت و تولید بدنه و پیکرهی محصولات مختلف، از آن ها در سازه، استراکچر کلی و بدنه محصولاتی به نام سپتیک تانک استفاده می شود. از همین رو است که آن ها به نام سپتیک تانک فایبرگلاس در بازار و صنایع معرفی می شوند. مهمترین کاربرد مخزن سپتیک فایبرگلاس برای تصفیه، تجزیه و جدا سازی فاضلاب و پساب میباشد. ویژگی های جالب توجهی همچون:
- عدم نشتی،
- مقاومت تنشی و ضربه ای بالا،
- قابلیت حمل و نقل به پروژه های دیگر،
- فرم پذیری گسترده،
- هزینه های نگهداری پایین،
- سرعت ساخت بالا،
- ماندگاری ویژه،
- عملکرد هیدرولیکی جذاب و کارآمد و غیره،
موجب ارتقای سطح مخازن سپتیک فایبرگلس در مقایسه با مخازن سپتیک بتنی شده است. با توجه به برخی از مزایای ذاتی و مهم این ماده، سپتیک تانک های تولید شده از fiberglass نیز بسته به ظرفیت، با تقاضاهای گسترده ای روبرو بوده و با قیمتهای متنوعی در بازار در دسترس هستند.